بررسی بی‌نزاکتی فراگیران در آموزش علوم پزشکی از دیدگاه فراگیران و فرادهندگان

چکیده زمینه و هدف: یکی از نقش‌های مهم آموزش، تربیت نیروی انسانی بانزاکتی است که بتواند با دیگران ارتباط سازنده ای برقرار نماید. تعامل بین فراگیر و فراده عامل پیش‌نیاز فرایند یادگیری بوده و آن را تسهیل‌ میبخشد. این مطالعه کمی با هدف بررسی  بی‌نزاکتی فراگیران از دیدگاه فراگیران و فرادهندگان در آموزش دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد. روش کار: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در نیمسال دوم سالتحصیلی 95-1394 در دانشگاه علوم پزشکی اردبیل انجام شد. با استفاده از نمونه گیری سرشماری، پرسشنامه بی نزاکتی در آموزش عالی در اختیار همه اعضای هیئت علمی و مربیان قرار گرفت که 74 نفر پرسشنامه ها را برگرداندند. بعلاوه، از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای، 540 فراگیر همان پرسشنامه فوق الذکر را تکمیل کردند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه فوق الذکر استفاده شد. جهت تحلیل داده­های از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی تست و آنوای یک طرفه در SPSS-24 استفاده شد. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد بی نزاکتی فراگیران در دانشگاه به ترتیب  0/35±2/97 و 0/61 ±3/50  بود. بعلاوه، این مقادیر در مورد تجربه فراگیران و فرادهندگان به ترتیب  0/35± 2/05 و  0/41±3/08 بود. اختلاف آماری بین نمره نگرش فراگیران و فرادهندگان در مورد رفتارهای بی نزاکتی فراگیر از نظر آماری معنی دار بود (p<0/001). در مقابل، اختلاف نمره تجربه فراگیران و فرادهندگان از رفتارهای بی نزاکت فراگیران از نظر آماری معنی دار نبود (p<0/21). نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، فراگیران و فرادهندگان رفتار های بینزاکتی را از سوی فراگیران در سطح متوسطی درک و تجربه میکنند. بنابراین لازم است برای بهبود رفتار های فراگیران اقداماتی از قبیل برگزاری دوره های آموزشی در مورد رفتارهای حرفه ای و آکادمیک، اخلاق و مهارت های ارتباطی انجام پذیرد.